Çok yaygın bir biçimde karıştırılan ve yanlış uygulama sonucu bütün topluma sirayet eden iki kavram ve bu kavramlar üzerinde inşa edilen hayatların getiri ve götürülerine şahit oluyoruz;Disiplin ve Baskı..Bir çocuk yetiştirilirken, klasik yöntem ile, ebeveynler, kendilerinin maruz kaldığı yöntemle yani baskıcı ve oldukça sert bir yaklaşım benimsemektedir...Disiplinize edilen bir yaşam ile baskılanmış bir yaşamı birbirine karıştırmaktadırlar...Çocuğun, odasını düzenleyen, tertipli ve düzenli bir çocuk olmasını isterler ve fakat bunu sağlamak için yanlış olanı, keskin ve incitici olanı seçerler...Dağınık olmanın, hayatında ne tür olumsuzluklara yol açacağını anlatmak ve buna inanmasını sağlamaya çalışmak yerine, kızarak, korkutarak, fiziksel şiddet yoluyla yapmaktadırlar...Disiplinli, kuralları olan bir çocuk olarak yetiştirmek yerine, sinmiş, özgüvensiz ve yaptığı şeyi, korktuğu için yapan bir çocuk büyütmektedirler...Baskı altında öğretilmeye çalışılan doğru davranış biçimi, çocuk büyüdükçe başka bir olumsuz davranış şeklinde ortaya çıkma riskini beraberinde taşır...İçinde biriken bir öfkenin, baskılanan bir enerjinin açığa çıkacağı aşikardır...Ailelerin, ayıp diyerek, günah diyerek baskıladığı ama neden ayıp, neden günah olduğu ve hayatını nasıl ne şekilde etkileyeceği, uygun bir dille anlatılmadığı sürece, uyguladığı bu yetiştirme biçimi, defolu bir yaklaşım olacaktır ve başka türlü olumsuz yansımalara gebe olacaktır...Kuralları olan, disiplinli ailelerin çocukları daha özgüvenli, daha bilinçli ve duyarlı olurken ve neyi niçin yaptığını bilirken, baskıcı ve otoriter ailelerin çocukları, içe kapanık, öfkeli, kaygılı ve savunmasız olabilmektedir...Onlar da ebeveynlerinden aldığını çocuklarına verecektir...O kadar önemlidir ki sadece bir veya birkaç çocuk değildir mevzu, bir bütün toplumdur, şekillenen...Baskıcı ve otoriter ailelerin, çocuklarının sessiz ve itaatkar tutum ve davranışlarını övünerek anlatması, yaşamın gerçekliği ve psikolojik yansımalarından malesef bihaber olması ve atalarından gördüklerini, irdelemeden, uygulamalarının trajik öyküsüdür...Bir çocuğu yetiştirirken, bu çocuğun kanlı canlı, düşünebilen ve etkilenebilen bir varlık olduğu ve yetiştirme metodlarının gelecekte çocuğun yaşamını etkileyeceği ve şekillendireceği unutulmamalıdır..Klasik, otoriter yaklaşımların çocuğun, hayatının başka bir evresinde, bir başka olumsuz davranışa yol açabileceği bilinmelidir...Mesele, ayıp, günah ekseninde, çocukları baskılayarak sessiz, silik nesiller yetiştirmek olmamalı...Aslolan, kuralları olan, disiplinli, ahlâklı,neyi niçin yapacağını/yapamayacağını bilen, özgüvenli bireyler yetiştirmek olmalıdır...
Okumaya devam et...
Okumaya devam et...